Explore Japan🔍

Priča o Japanu nije izolovana, isprepletana je sa pričama zemalja koje ga okružuju, pa pored sopstvenih inovativnih rešenja i adaptacija, u japanskoj umetnosti se oseća uticaj Koreje i Kine, dok se u religiji pored njihove, vide i uticaji budizma i taoizma. Ideje koje oblikuju japansku estetiku su vabi-sabi i mono-no-avare. Vabi-sabi je estetika jednostavnosti i najbolje se može videti u Šinto hramovima i rustičnom posuđu za čaj, a mono-no-avare je estetika tuge zbog prolaznosti vremena, a nastala je pod uticajem budizma i ratovanjem razorenih teritorija.

Šinto religija je stara japanska religija, "šin" znači duh ili bog, a "to" nosi značenje puta, pa bi se ova reč mogla prevesti kao božiji put. Šinto predstavlja verovanje u kami, odnosno duhove, i njihovu sposobnost da postoje u stvarima kao što su: stene, planine, staro drveća, jezera i vetar. Upravo je zbog toga planina Fudži sveto mesto, a ona su često označena torijem, odnosno drvenom konstrukcijom u obliku ćiriličnog slova P koji služi kao kapija koja vodi ka tom mestu.

Muramači odnosno Ašikaga period počinje 1336. godine i traje do 1573. godine, a počinje kada je Ašikaga klan preuzeo vladavinu (šogunat) i prestonicu iz Kamakure vratio u Kjoto. Upliv zen budizma iz Kine imao je veliki uticaj na japansko razmišljanje i estetiku, hramovni kompleksi zidani su za javne ceremonije i za smeštaj osoba koje učestvuju u religijskoj praksi. Zen bašte skrenule su fokus sa šinden bašta iz hejanskog perioda (794-1185), koje su imale velika jezera puna lotosovog cveća sa hramovima i ostrvima koja su povezivali mostovi. Dok su šinden bašte imale i rekreativnu ulogu, zen bašte su najčešće bile pored hramova u kojima su živeli monasi i služile su za proces meditacije. Bašte su postale manje, jednostavnije, gotovo minimalističke, iako su zadržale sve elemente prethodnih bašta, kao što su: jezera, ostrva, mostovi i vodopadi. Najekstremniji razvoj ka minimalizmu je Karesasui suva bašta koja koristi kamenje, šljunak i i pesak kako bi predstavila sve elemente baštenskog pejzaža. Zanimljivo je da bašte iz hajanskog perioda nisu preživele, a da mnoge bašte iz Kamakura i Muramači (1192-1573) perioda i danas postoje u Japanu.

- Marija